13.04.2024 | 13:57
Մենք այլևս չունենք ԱԱԾ, այդ հաստատությունը Նիկոլի ռեժիմի հերթական գործիքն է․ Կար...13.04.2024 | 13:26
Վթարի հետեւանքով մահացած բոլոր չորս զինծառայողները ժամկետայիններ էին....13.04.2024 | 13:06
Արարատի մարզում հայտնաբերվել է 36 կգ ոսկի գողություն կատարող կասկածյալներից մեկը...13.04.2024 | 12:59
Ղազախստանում ձերբակալել են ռուսաստանցու, որը մեղադրվում է տաջիկներին այլ երկրներ...13.04.2024 | 12:28
Փաշինյանի «լռությունը» վախեցնում է «ուսապարկերին»․ «Հրապարակ»...13.04.2024 | 11:29
Գեղարքունիքում զինվորական «ԿամԱԶ» է վթարի ենթարկվել...12.04.2024 | 14:08
Ոսկեպարցի Սամվելի խոհանոցի և հողամասի մի մասը մնալու է ՀՀ-ում, իսկ տունը և տնամե...12.04.2024 | 13:56
Ավազակություն՝ հոր և որդու կողմից. հոր գործը ուղարկվել է դատարան, իսկ որդին ինքն...12.04.2024 | 13:00
Դպրոցներից տարհանման կարիք չկա. ԿԳՄՍ նախարարը` ահաբեկչության կեղծ լուրերի մասին...12.04.2024 | 2:20
Մի կողմից նույն մարդիկ մեզ ասում են, թե «սահման չկա, սահմանները հստակեցված չեն»,...10.04.2024 | 15:10
Ահազանգ ենք ստացել զինվորական ծառայությունից հրաժարվելու հիմքով ՀՀ-ում ապաստանած...10.04.2024 | 14:10
Փաշինյանը Շոլցի հետ հեռախոսազրույցում անընդունելի է համարել Պրահայի, Բրյուսելի և...10.04.2024 | 13:10
Թքած ունեմ նրանց վրա, ովքեր հրաժարվում են «Միր» քարտի ծառայություններից. Պետդում...10.04.2024 | 12:10
Մենք չգնացինք այդ ճանապարհով և հայտնի աշխարհաքաղաքական կենտրոններում որոշվեց հար...10.04.2024 | 11:10
Եթե շատ լինեք, մենք կշրջափակենք կառավարությունը․ Հրանտ Բագրատյան...09.04.2024 | 15:10
Հրաժարվելով ռուսական МИР քարտերից՝ մենք ակամայից հայտնվում ենք պատժամիջոցների տա...09.04.2024 | 14:10
Ուկրաինան և Ռուսաստանն Աբելն ու Կայենն էին. Լեոնիդ Կուչման` Կիև-Մոսկվա հարաբերու...09.04.2024 | 13:10
Մարտական հենակետում երեք զինծառայողի սպանության գործով դիրքի ավագի պաշտպանը դիմե...09.04.2024 | 12:10
Հայկազ Բարսեղյանի սպանության գործով ամբաստանյալները դատապարտվեցին 18 տարի ազատազ...09.04.2024 | 11:10
Կռիվ լինելու ա, ու ես գիտեմ, որ մենք պիտի հաղթենք. Մեր թշնամին էսօր Ադրբեջանում ...08.04.2024 | 15:10
Իսրայելի ՊՆ-ն հայտարարել է Իրանի հետ հարաբերություններում «ցանկացած սցենարի» պատ...08.04.2024 | 14:10
Անիմաստ կրակում են, ոչ մի բան չեն թիրախավորում, երևի վախից է․ Արավուսի նախկին գյ...08.04.2024 | 13:10
ԵԽ-ն Հայաստանի «լամպոչկա» իշխանություններից պետք է պահանջի անհապաղ ազատ արձակել ...08.04.2024 | 12:10
270 մլն գնահատվող աշխարհաքաղաքական վեկտորի փոփոխություն և 0 երաշխիքներ․․․Լիլիթ Գ...08.04.2024 | 11:10
Եթե Արևմուտքը Հայաստանին ինչ-որ բան տա, Թուրքիան Ադրբեջանին եռապատիկը կտա. Չավու...06.04.2024 | 14:10
Գրողների միության նախագահը տեղյակ չէ իրենց շենքը թուրքական դեսպանատանը տրամադրել...06.04.2024 | 13:10
«Նիկոլիստներ, սորոսականներ ու արևմտամոլներ, ուշադիր կարդացեք գրածս»․ Էդուարդ Շար...06.04.2024 | 12:10
Բրյուսելում Հայաստան-ԵՄ-ԱՄՆ հանդիպումը «վտանգի ևս մեկ աղբյուր է ստեղծում» Հրվ. Կ...06.04.2024 | 11:10
Որեւէ մեկը չի կարող երաշխավորել, որ Իրանի թիրախներից մեկը չի դառնա Բաքուն. Վարդա...05.04.2024 | 15:10
Ռուսաստանը գրոհել է Ուկրաինան 13 անօդաչու թռչող սարքերով, բոլորը խոցվել են. Ուկր...05.04.2024 | 14:10
8,800 դոլարի և 5 մլն դրամի կաշառք ստանալու համար մեղադրվող պաշտոնյաների վարույթի...05.04.2024 | 13:10
Զորախաչ եկեղեցին՝ ադրբեջանական թիրախում05.04.2024 | 12:10
«Կրոկուս»-ում ահաբեկչության մեջ մեղադրվող անձի հեռախոսում հայտնաբերվել են Ուկրաի...04.04.2024 | 15:10
Ցեղասպանության վտանգը տարածվել է Հայաստանի ինքնիշխան տարածքի վրա. Լեմկինի ինստիտ...04.04.2024 | 14:10
Զազրելի է, որ որոշ թունավոր տհասներ սկսում են հայհոյել դասագիրք կազմողներին՝ իրե...04.04.2024 | 13:10
Թուրքիայում 2 հայի են բռնել, որոնց կոշիկներում 109 հազար դոլարի ոսկու ձուլակտորն...04.04.2024 | 11:10
Քաշքշուկ Երուսաղեմի հայ համայնքի ներկայացուցիչների և իսրայելցիների միջև...03.04.2024 | 15:10
Փաշինյանն ավելի մեծ սպառնալիք է Հայաստանի անվտանգության համար, քան Արցախի վտարան...«Հրապարակ» թերթը գրում է. «ՀՀ տարածքում ռուսական նոր ռազմաբազայի կառուցման մասին առաջին լուրերը հայտնվեցին հունիսի կեսերին, երբ կառավարությունը հերթական նիստում ընդունեց ՀՀ տարածքում ռուսաստանյան ռազմակայանի տեղաբաշխման վերաբերյալ 2012թ. հոկտեմբերի 3-ի արձանագրության մեջ փոփոխություններ կատարելու մասին որոշումը: Հիմնավորման մեջ նոր ռազմակայանի մասին խոսք չկա, այլ ասվում է, որ փոփոխվում են «ռուսաստանյան ռազմակայանի տեղաբաշխման կետերը» եւ ռուսաստանյան կողմին փոխանցվող հողատարածքների ու անշարժ գույքի կազմն ու իրավական հիմք հանդիսացող փաստաթղթերը:
Բայց, ըստ էության, սա նոր ռազմաբազայի տեղաբաշխման մասին որոշում է, որի վերաբերյալ առանձին՝ թիվ 2 արձանագրություն է ստորագրվելու: Դրան հետեւելու է միջազգային պայմանագրի ստորագրումը, որը դեռ վերջնականապես մշակված չէ եւ պետք է վավերացվի խորհրդարանի կողմից, ապա ստորագրվի երկու պետությունների՝ Հայաստանի եւ Ռուսաստանի միջեւ: Այսինքն, ագրեսորների համար այնքան էլ հեշտ չի լինի նոր պատերազմի մեջ ներքաշել Հայաստանը՝ ռուսները կներգրավվեն այդ պատերազմում։ Եվ երկրորդ հանգամանքը կա՝ սրանով Ռուսաստանն իրավունքներ է ամրագրում եւ հայտ ներկայացնում տարածաշրջանում, գուցե նաեւ հող է նախապատրաստում նոր միության ձեւավորման համար։
Ռուսական ռազմաբազային փոխանցվող հողատարածքները Նոյեմբերյան եւ Բերդ խոշորացված համայնքի վարչական սահմաններում են: Մեր տեղեկություններով, դրանք տեղակայվելու են Այգեպար եւ Ոսկեպար բնակավայրերի, ինչպես նաեւ Նոյեմբերյան համայնքի տարածքում: Ըստ նախնական տեղեկությունների, այստեղ մոտ 2 հազար ռուս զինծառայող է բերվելու:
«Չէ, դա չափազանցված թիվ է: Որքան գիտեմ, մի կետ Այգեպարում է, մեկն էլ մեզ մոտ են սարքելու: Շինարարական աշխատանքներ դեռ չեն կատարվում, ընդամենը հողային աշխատանքներ են առայժմ կատարվում: Կառավարության որոշումը եղել է հողերի վերաբերյալ, մենք էլ հատկացրել ենք»,- «Հրապարակի» հետ զրույցում ասաց Ոսկեպարի վարչական ղեկավար Իշխան Աղբալյանը:
Բնակիչներն իրենց ավելի՞ ապահով կզգան, եթե այդտեղ ռուսական զորք լինի, թե՞ ոչ։ «Չենք իմանում, թե նպատակն ինչ է, որ դրանից մեզ ավելի ապահով ենք զգալու, թե անապահով: Չգիտենք էլ՝ դա բազա՞ է, թե՞ ինչ է: Կարող ա պատահի՝ մի 30-40 մարդ կանգնեն, ու վերջ: Դա էնպիսի բան է, որ մեզ չեն էլ տեղեկացնի, ուղղակի կառավարության որոշում է, անում ենք։ Հիմա թե վերջում ինչ է ստացվելու, դա հետո կերեւա»,- ասաց Աղբալյանը:
Մյուս կետը, որտեղ տեղակայվելու է ռուսական զորքը, Բերդ խոշորացված համայնքում է, Այգեպար բնակավայրից ոչ հեռու գտնվող հին, չգործող օդանավակայանի տարածքում: ԽՍՀՄ ժամանակ այստեղից Як-40 օդանավերն էին թռչում, հայերն ու թուրքերն ակտիվ անցուդարձի մեջ էին: Այսօր հին օդանավակայանի տարածքում ակտիվ շինարարական աշխատանքներ են, ռուսական զորքի համար արագ հավաքվող, կոմպակտ շինություն է կառուցվում:
Այգեպար բնակավայրի վարչական ղեկավար Արկադի Յամուկյանը չգիտի, թե արդյոք կարելի՞ է նոր կառուցվող օբյեկտի անունը ռազմաբազա դնել: «Մարդիկ չգիտեն, թե դա ինչ է: Ինչ-որ շինարարություն է գնում, բայց ռուսական է, թե հայկական է, ժողովուրդը չգիտի: Էդ հողը մի կիլոմետրից ավելի մեզնից հեռու է, մեր համայնքինը չի: Նենց չի, որ մենք համայնքային հող ենք ունեցել ու տվել ենք, օդանավակայանի տարածքն է»:
Ըստ Արկադի Յամուկյանի, այսօր Այգեպարը խաղաղ է, կրակոցներ չկան, բայց պատճառն ամենեւին նոր ռազմաբազան չէ: «2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո մի հատ կրակոց էս կողմերում չի եղել: Մարդիկ, երեւի, հոգնել են կրակելուց, ոչ մի կրակոց չկա էս պահին»: Իսկ եթե ռուսական ներկայություն լինի, ավելի՞ հանգիստ կլինեն մարդիկ, որ պատերազմ չի լինի:
«Իմ անձնական կարծիքով՝ այո, բնակիչները հանգիստ կլինեն, եթե այդտեղ ռուսական ներկայություն լինի: Նենց չի, որ մենք նախկինում վախից մեռել ենք: Կռիվ էր, կռվում հո փլավ չե՞ն բաժանում: Էս պահին ոչ մի վատ բան չենք տեսնում, խաղաղ է»,- ասաց համայնքապետը:
Ռազմական փորձագետ Վան Համբարձումյանը կարծում է, որ Տավուշում նոր ռազմաբազայի ստեղծումը չի կարող կանխել պատերազմի վտանգը: «Դա շատ մեծ է, իսկ Ռուսաստանի Դաշնության ազդեցությունը կտրուկ նվազել է, դրանից օգտվելու են»,- ասաց նա:
— Ինչո՞ւ է Ռուսաստանին պետք հրատապ կարգով նոր ռազմաբազա բացել այստեղ:
— Կա փաստ, որ Ռուսաստանն Աբխազիայից ու Հարավային Օսիայից զորքեր է հանում եւ ուղարկում կռիվ՝ Ուկրաինա: Այս պայմաններում, եթե ՌԴ-ն Տավուշում նոր ռազմակայան է բացում, նշանակում է՝ ցույց է տալիս, որ ինքը դեռեւս կա տարածաշրջանում, հարցեր է լուծում: Երեւի թե փորձում է հսկիչ դեր խաղալ:
— Ինչո՞ւ Նոյեմբերյանում, ոչ թե, ասենք, Սյունիքում, որտեղ խնդիր ունենք:
— Գյումրու 102-րդ ռազմաբազան Թուրքիայի սահմանին է, իսկ սա Ադրբեջանի Հանրապետության սահմանին է: Ռուսներին, կարելի է ասել, ձեռք չի տալիս պատերազմն այս տարածաշրջանում, նոր ցնցում այստեղ պետք չէ: Ռազմաբազայի տեղակայումն ազդանշան է, որ մենք այստեղ ենք, ՀԱՊԿ անդամ երկիր ենք, ինչը, սակայն, չի նշանակում, որ ՀԱՊԿ-ն կատարում է իր դերը մեր հանդեպ, որովհետեւ կան Իշխանասարի եւ Սեւ լճի ուղղությամբ տարածքներ, որտեղ ներխուժել է թշնամին:
— Մարդիկ ավելի ապահովագրված չե՞ն զգա պատերազմի վտանգից:
— Կզգան, ինչ-որ չափով չեղածից լավ է, բայց եթե Հայաստանն ուզում է գոյատեւել, հույսը պետք է նախեւառաջ դնի իր վրա, սա օրենք է: Հասարակությունը հիմա շատ ընկճված է, տեսավ, որ իշխանությունն անզոր է, էն կողմը նախաձեռնող է, էս կողմը ոչինչ չի անում: Թեեւ ռուսների ազդեցությունը, դիրքն ու ուժը էապես նվազել են, Ադրբեջանն ու Թուրքիան ստիպված կլինեն հաշվի նստել դրա հետ:
Բերդի, Նոյեմբերյանի բնակիչներն էլ երկու հույս ունեն՝ Տավուշում ռուսական ներկայության հետ կապված: Նախ՝ անվտանգային: Ադրբեջանի սահմանից 1 կմ այս կողմ գտնվող Այգեպարը մշտապես եղել է թշնամու կրակի տակ, տեղանքը բավականին ցածր է: Ադրբեջանական գյուղեր սահմանից այն կողմում չկան, եւ ադրբեջանցիները հանգիստ կրակում էին մերոնց ուղղությամբ: Հիմա դա հեշտ չի լինի անել: Երկրորդ՝ հնարավոր է, որ ռուսական ռազմաբազան նոր աշխատատեղերով ապահովի բնակիչներին, ու այդ դեպքում գործազրկությունն այս կողմերում կնվազի»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Արյունալի դեպքից հետո մի քանի օր է՝ Ապարանում եւ հարակից համայնքներում ոստիկանական ուժեղացված ծառայություն է իրականացվում։ Բնակիչներն ասում են, որ վենդետայի ուրվականն է շրջում մարզում, երկու զոհերի հարազատներին հանգիստ չի տալիս հանցագործների լկտի պահվածքը։
Երեկ պաշտոնանկ արվեց Ապարանի ոստիկանապետը, ով փաստացի անգործություն է դրսեւորել՝ չկանխելով մի քանի օր տեւած «ռազբորկաները», որոնք կիրակի օրը ողբերգական ավարտ ունեցան, բայց գլխավոր մեղավորները դեռ անպատիժ են։ Երեկ լուրեր կային, որ ՔՊ-ական պատգամավոր Մաթեւոս Ասատրյանի եղբայրը եւս մասնակցել է միջադեպին, սակայն դեպքից անմիջապես հետո ջնջել են տվել գազալցակայանի տեսախցիկների պարունակությունը, որպեսզի վերացնեն հետքերը»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
«Փաստ» օրաթերթը գրում է. «Փաստ» թերթի տեղեկություններով, ներքին իրավիճակից խիստ անհանգստացած Նիկոլ Փաշինյանը օրերս արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանի միջոցով յուրատեսակ «գործարք» է առաջարկել Մոսկվային։ Ի մասնավորի, առաջարկի բնույթն այն է, որ եթե հունիսի 10-ին Երևան ժամանող ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովը բացահայտ աջակցություն հայտնի գործող կառավարությանը, ավելին՝ որոշակի «դոզայով» քննադատություն հնչեցնի ընդդիմության հասցեին, ապա Փաշինյանը, «գցելով» ամերիկացիներին, ռուսների առջև կբացի բոլոր կենսալաբորատորիաների «դռները»։
Կառավարության մեր աղբյուրը տեղեկացնում է, որ ՌԴ-ից երեկվա դրությամբ դեռ վերջնական պատասխան չէր ստացվել, սակայն Միրզոյանին հասկացրել են, որ եթե նույնիսկ գործարքը տեղի ունենա, ապա պետք է լինի հակառակ հերթականությամբ՝ սկզբից՝ լաբորատորիաները, հետո՝ քննադատությունը։ Համարյա հայտնի ֆիլմի նման՝ առավոտյան՝ փողը, երեկոյան՝ աթոռները»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
«Հրապարակ» թերթը գրում է․ «ՔՊ-ականների վոյաժները սկսել են նյարդայնացնել թիմին։ Որպես կանոն, ընտրյալների խումբ կա, որոնք երկրից երկիր են շրջում հարկատուներիս հաշվին, իսկ մյուսները զրկված են դրանից։ Վերջին օրերին բամբասանքի կիզակետում են Նարեկ Զեյնալյանն ու Լուլուն՝ Լուսինե Բադալյանը, որոնք բյուջեի հաշվին 10 օրով մեկնել են Երուսաղեմ, թե ինչ առաքելությամբ՝ անգամ թիմակիցները չգիտեն։
ԱԺ նախագահի կարգադրության մեջ նշվում է միայն․ «Բարեգործական ծրագրի շրջանակներում 2022 թվականի մայիսի 26-ից հունիսի 4-ը Երուսաղեմ (Իսրայել) գործուղել Ազգային ժողովի առողջապահության հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Նարեկ Զեյնալյանին եւ Ազգային ժողովի պատգամավոր Լուսինե Բադալյանին»:
Նշենք, որ ամենահաճախ գործուղում գնացող պատգամավորների շարքում են Արուսյակ Ջուլհակյանը, Ծովինար Վարդանյանը, Հասմիկ Հակոբյանը, Էդուարդ Աղաջանյանը, Արման Եղոյանը, Ռուբեն Ռուբինյանը, Վլադիմիր Վարդանյանը եւ էլի մի քանիսը»:
Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։
«Հրապարակ» թերթը գրում է․ «Նախօրեի երեկոյան Նիկոլ Փաշինյանը խորհրդարանում հանդիպել է իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավորների հետ, որպեսզի ամփոփի մոսկովյան այցն ու քննարկի Արցախի շուրջ վերջին ժամանակների զարգացումները։ Հիշեցնենք, որ բրյուսելյան հայտնի այցից, խորհրդարանում Արցախի կարգավիճակի նշաձողն իջեցնելու մասին հայտարարություններից ու այն Ադրբեջանի կազմում թողնելու մասին ակնարկներից հետո Նիկոլ Փաշինյանն ապրիլի 19-ին պաշտոնական այցով մեկնեց Մոսկվա, որի ընթացքում ՌԴ նախագահ Պուտինի հետ 30 կետից բաղկացած հայտարարություն ստորագրեց։
Նիկոլ Փաշինյանն իր ուսապարկերին ասել է, որ, ընդհանուր առմամբ, դրական է գնահատում մոսկովյան այցը` այն առումով, որ թեւակոխել են հստակեցումների փուլ, երբ հայկական կողմին խոշոր խաղացողներն արդեն հնարավորություն են տալիս ներկայացնել իր տեսակետը, այլեւս ուլտիմատում չեն դնում, թե «կանեք այսպես, եւ վերջ»։ Պատգամավորները հարցադրումներով փորձել են հասկանալ, թե ինչն է այդպես ոգեւորել Նիկոլ Փաշինյանին, ինչ տեսակետներ է առաջ մղել Մոսկվայում, ընդհանրապես՝ ինչ է փոխել այդ այցը վերջին շրջանի զարգացումներում, որ վարչապետը գոհ է մնացել։
Նիկոլ Փաշինյանը պատմել է Պուտինի հետ առանձնազրույցի ոչ հրապարակային դրվագներ եւ ասել, որ Ռուսաստանը, ի տարբերություն Արեւմուտքի, չի ցանկանում, որ Ադրբեջանն ու Հայաստանը հապճեպ ստորագրեն խաղաղության պայմանագիրը, եւ որ պաշտոնական Երեւանը պետք է հայտարարի, որ Արցախի հարցը պետք է լուծեն արցախցիները, իրենք չեն կարող հաշվի չնստել Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի հետ։ Իսկ եթե, այնուամենայնիվ, պայմանագրին այլեւս այլընտրանք չմնա, եւ կողմերը ստորագրեն այն` ճանաչելով միմյանց տարածքային ամբողջականությունը, ապա պաշտոնական Երեւանը պետք է նախ հասնի նրան, որ պայմանագրում մի տողով գոնե ամրագրվի, թե Հայաստանը սատար է կանգնում Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքին եւ շարունակելու է բյուջետային դրամական աջակցություն ցուցաբերել Արցախին, իսկ Արցախի կարգավիճակի հարցը թողնվում է հետագա բանակցություններին։ ՌԴ-ն խոստացել է այդ պարագայում ապահովել Արցախի ժողովրդի անվտանգությունը։
Ռուսաստանի համար անընդունելի են եղել բրյուսելյան պայմանավորվածությունները, մասնավորապես` Արցախի կարգավիճակի նշաձողի իջեցման պահանջը, որն ինքնին նշանակում է Արցախն ամբողջությամբ հանձնել Ադրբեջանին։ Այդ պարագայում Ռուսաստանի գործոնն այլեւս կզրոյանա նախ՝ Արցախում, ապա նաեւ՝ Հայաստանում, ինչն Արեւմուտքի երազանքն է։ Պաշտոնական Մոսկվան ամեն գնով ցանկանում է պահպանել այսօրվա ստատուս քվոն՝ հասկանալով, որ ցանկացած փոփոխություն իր օգտին չի լինելու՝ հաշվի առնելով իր թուլացած դիրքերը, որից փորձում են օգտվել բոլորը՝ թե՛ Արեւմուտքը, թե՛ Ադրբեջանը։
Փաշինյանը ՔՊ-ականներին ասել է նաեւ, թե ինքը ՌԴ նախագահի հետ առանձնազրույցում ասել է, որ ստատուս քվոյի պահպանումն այնքան էլ մեր օգտին չէ, բարձրացրել է ռուս խաղաղապահների հարցը, վկայակոչել է Փառուխի դեպքը՝ ընդգծելով, որ հայկական կողմի համար անընդունելի է նման գործելաոճը, երբ ժամանակ առ ժամանակ մեր տարածքից մաս ենք կորցնում, եւ դրանում ՀՀ քաղաքացիներն իրեն են մեղադրում: Ասել է, որ Պուտինն իրեն խոստացել է կարգավորել խնդիրը, ասել է, որ Ադրբեջանն օգտվում է իրենց թուլությունից, սակայն այս վիճակը երկար չի տեւելու։
Ինչ վերաբերում է 30 կետանոց հայտարարությանը, ապա իշխող թիմում դրան առանձնապես մեծ կարեւորություն չեն տալիս, դա համարում են դեկլարատիվ փաստաթուղթ՝ միաժամանակ ընդունելով, որ այս փուլում, երբ աշխարհը Ռուսաստանին հռչակել է ագրեսոր եւ մեկուսացրել քաղաքակիրթ աշխարհից, նման հայտարարության ստորագրման քաղաքական ենթատեքստն ինքնին ուշագրավ է, բայցեւ արդարացնում են Փաշինյանին, որ եթե սեղանին Արցախի հարցն է դրված, եւ մեզ երաշխիքներ են տալիս, ապա պետք է գնալ նաեւ նման զիջումների։ Հատկապես որ, ինչպես Նիկոլ Փաշինյանն է ասել, չափազանց բարդ իրավիճակում է Հայաստանը հայտնվել եւ պետք է կարողանա ճկուն քաղաքականություն վարել՝ չմերժելով ո՛չ Արեւմուտքին, ո՛չ Ռուսաստանին։ Ցավոք սրտի, ոչ ոք չի հետաքրքրվել, թե արտաքին քաղաքական հարցերում այս տարիներին բազմաթիվ սխալներ թույլ տված Փաշինյանն ու նրա իշխանությունն ինչպես են այս նուրբ խաղն ու ճկուն դիվանագիտությունը բանեցնելու:
Մեր հարցին՝ եթե ՌԴ-ում պայմանավորվածություններ են ձեռք բերվել, որ հնարավորինս երկար պետք է պահեն ստատուս քվոն, մինչդեռ Բրյուսելից վերադառնալուց հետո հայտարարում էր, թե կողմ է Ադրբեջանի ներկայացրած 5 կետանոց խաղաղության փաստաթղթին, խոսում էր Արցախի կարգավիճակի նշաձողի իջեցման եւ հապճեպ պայմանագիր ստորագրելու մասին, ինչպե՞ս է այս իրավիճակում գործելու ՀՀ իշխանությունը, ՔՊ-ական մեր աղբյուրն ասաց, որ առաջիկայում իշխանության վարած կուրսը կլինի հետեւյալ բովանդակությամբ․ «Այո, կողմ ենք խաղաղության պայմանագրին` դրանով չենք նեղացնի Արեւմուտքին, սակայն կավելացնենք, որ Արցախի կարգավիճակը պետք է որոշեն արցախցիները, իսկ Հայաստանը պարտավոր է պաշտպանել Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը, այդ դեպքում Ադրբեջանն ինքը կտապալի խաղաղության պայմանագրի ստորագրումը, որը պարտադրում են Արեւմուտքից»։
ՔՊ-ականները Նիկոլ Փաշինյանից հետաքրքրվել են՝ ինքն անձամբ ճանաչո՞ւմ է Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, պատասխանը եղել է դրական։
Մեր աղբյուրը վստահեցրեց, որ ներքաղաքական հարցերին չեն անդրադարձել։ «Հանդիպումը շատ կարճ տեւեց՝ մոտ մեկ ժամ, վարչապետը, իմանալով, որ իրեն սպասարկող ավտոշարասյան կողմից վրաերթի ենթարկված հղի կինը հիվանդանոցում մահացել է, ընդհատեց հանդիպումն ու հեռացավ»,- ասաց մեր աղբյուրը եւ շարունակեց. «Ուզո՞ւմ եք իմանալ, թե ընդդիմությունն ինչու է փողոց դուրս եկել` Մոսկվան չի վստահում Փաշինյանի խոստումներին, չի բացառվում, որ վաղը Արեւմուտքից ավելի ծանրակշիռ արգումենտներ կորզի եւ հարցը լուծի հենց նրանց քավորությամբ, դրա համար իր համար վստահելի գործընկեր է փնտրում ու փողոց է հանել ընդդիմությանը, բայց չի կարող հաջողել, որովհետեւ ժողովուրդը մեզ հետ է»»։
Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում
«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Փետրվարին ԱԱԾ ռազմական հակահետախուզության դեպարտամենտն աղմկեց օտարերկրյա լրտեսական ցանցի բացահայտման մասին։ Հայրենիքի դավաճանության այս գործով անցնում է 19 զինվորական։ Նրանք իբր սոցցանցերով ինչ-որ ֆեյք կանանց հետ են ծանոթացել եւ գումարի դիմաց նրանց փոխանցել են տվյալներ՝ հայկական զորամասերի տեղակայման, զինտեխնիկայի քանակի եւ տեսակի, անձնակազմի եւ այլնի վերաբերյալ:
Մի քանի հոգի էլ՝ հնամաշ կոշիկներ հագած, հեռուստատեսությամբ ուրախ ձայնով պատմեցին, որ դոլարներ են ստացել տվյալներ փոխանցելու դիմաց։ ԱԱԾ-ն չի հայտնում, թե որ ժամանակահատվածում են իրականացվել լրտեսական գործողությունները, ինչ վնաս է հասցվել պետությանը, անգամ փաստաբանների անուններն են գաղտնի պահվում։ Տեղեկատվական վակուումի պայմաններում սկսեցին լուրեր տարածվել, թե այս գործը կարվել է հենց հակահետախուզությունում, իսկ այժմ մեզ հայտնի է դարձել, որ գործի կարերը պայթում են, եւ ԱԱԾ քննիչները ոչ մի կերպ չեն կարողանում գլուխ բերել ու քննությունը հասցնել տրամաբանական ավարտին։
«Եթե իմ որդին մեղավոր է, բերեք` դրեք դեմս, ես ինքս նրան փրթիկ-փրթիկ անեմ»,- ասել է Վեդիում բնակվող կադրային սպա, կապիտան Տարոն Ամիրխանյանի մայրը՝ Ալվարդ Մանուկյանը, իրեն հարցաքննող ԱԱԾ-ականներին։ Նա իր փաստաբանի օգնությամբ միջնորդություն է ներկայացրել՝ պարզելու, թե որտեղից են եկել ֆեյք-աղջկա նամակները որդուն, միջնորդել է վեր հանել Տարոն Ամիրխանյանի եւ այդ աղջկա խոսակցությունը, հեռախոսազրույցները։ Ոչ մի միջնորդություն ԱԱԾ քննիչները չեն բավարարել։ «Ուրեմն, էդ նամակ ուղարկողը հենց քո կողքը նստած է, ոչ մի ադրբեջանցի էլ չի,- եզրակացրել է Ալվարդ Մանուկյանը։- Ո՛չ բանկային հաշիվ կա կամ այլ փաստաթուղթ, որ որդուս փող են փոխանցել, ո՛չ էդ աղջկա հետ պերեպիսկեն են ցույց տալիս, ո՛չ գոնե ասում են, թե որտեղից է էդ աղջիկը նամակներ գրել տղայիս»։
Որքան էլ զարմանալի է, քիչ էր մնացել՝ նա գնար էդ աղջկա ձեռքն ուզելու իր տղայի համար։ Կինը պատմում է, որ իր հերոս, պատերազմի մասնակից, կադրային զինվորական որդին մի թերություն ունի՝ կնամոլ է։ Նախկին կնոջ հետ էլ հարաբերությունները վատ են եղել, ու Տարոնի սոցցանցերի էջերում բազմաթիվ կանայք են «բնակվել»։
Պատերազմը սկսվելուց հետո նրա էջին «մի սիրուն աղջիկ» նամակ է գրել, ներկայացել է որպես Վրաստանի բնակիչ։ Խոսել է նրա որդու հետ 2020 թվականի սեպտեմբերից մինչեւ 2021 թվականի հունվար, մի երկու անգամ՝ վայբերով։ Խոսել է ռուսական համարներով, մաքուր հայերենով ու առանց ակցենտի։ «Տղաս կնոջ հետ հաշտ չէր, որոշեց, որ սրա հետ ամուսնանալու է։ Ոսկի մատանի առանք, պատրաստվեցինք, որ գնանք Վրաստան՝ էդ աղջկան ուզելու։ Բայց էդ աղջիկն ինձ դուր չէր գալիս։ Մի օր նարգիլե ծխելով նկար ուղարկեց, հասկացանք, որ էն աղջիկը չի, որ տուն բերենք։ Տղաս դրան հանեց գլխից։ Մի օր էլ դա կապ հաստատեց Տարոնի նախկին կնոջ հետ, բայց նրա որեւէ տվյալ կամ հեռախոսահամար, կամ անուն տղաս չէր ասել։ Ադրբեջանցին ի՞նչ իմացավ, թե նա նրա կնիկն է, որ նրան զանգեց»,- հարցնում է Ալվարդ Մանուկյանը։
Նա վստահ է, որ այդ աղջկան տվյալները փոխանցել են հենց մեր ԱԱԾ-ականները։ Պատմում է նաեւ, որ Տարոնին մի օր իր մոտ է կանչել Արարատի ԱԱԾ պետը, հարցրել է «դրսերի հետ» նամակների մասին, եւ Տարոն Ամիրխանյանը ցույց է տվել այդ նամակները ԱԱԾ-ականին։ «Թեման փակվել է։ Պատերազմի մասին խոսք անգամ չի եղել էդ նամակներում, ո՛չ քարտեզ, ո՛չ բան։ Մի երկու նկար է եղել տղայիս, մեկը՝ բենզակալոնկի առաջ նկարված, մեկն էլ՝ իր կաբինետում, էլ ոչինչ։ Եթե տղաս կարեւոր տվյալներ փոխանցած լիներ, հիմա վաղուց փակել էին գործը, ուղարկել էին դատարան»,- ասում է մայրը։
Նա արցունքով պատմում է, որ ընտանիքը ծանր վիճակում է հայտնվել այն բանից հետո, երբ որդուն պիտակավորեցին որպես հայրենիքի դավաճան։ Բարեկամներն իրենցից երես են թեքել, իսկ թոռնիկը՝ Տարոնի երեխան, արդեն մի քանի ամիս է, հոգեբանորեն ընկճված վիճակում է, հորն է ուզում։ Տարոն Ամիրխանյանը 44-օրյա պատերազմի մասնակից է, Ջեբրայիլում մարտերի ժամանակ նա 30 հոգանոց խումբ է հանել շրջափակումից, ինքը վիրավորվել է, բուժվել է հոսպիտալում, ապա կրկին մեկնել է ռազմաճակատ։ «Եթե դավաճան լինեի, ինչո՞ւ պետք է մարդկանց հանեի շրջափակումից»,- հարցրել է նա դատավորին` իր կալանքը երկարաձգելու որոշումը քննարկելու ժամանակ։
Դատարանում ԱԱԾ քննիչները որեւէ ապացույց չեն ներկայացրել, ընդամենը պահանջել են դատարանից՝ երկարացնել կալանքը, որ Տարոն Ամիրխանյանը հանկարծ փախուստի չդիմի։ Տարոն Ամիրխանյանը փայլուն ծառայության համար բազմիցս խրախուսվել է վերադաս հրամանատարության կողմից, պատվոգրեր ունի, շնորհակալագրեր, դրական բնութագրեր, բայց այս փաստաթղթերը, որոնք բնութագրում են կապիտան Ամիրխանյանի անձն ու հայրենասիրական որակները, քրեական գործին չեն կցվել։
Քննիչը համարել է, որ դրանք գործի հետ առնչություն չունեն։ Ամիրխանյանի պաշտպանը վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել կալանքը երկարաձգելու դատարանի որոշման դեմ։ Մտավախություն կա, որ դատարանը կաշկանդված է այս գործով արդար որոշում կայացնելու հարցում, եւ գործը մակագրվելու է երդվյալ իշխանականներին՝ դատավորներ Արմեն Դանիելյանին կամ Տիգրան Սիմոնյանին։
Հետաքրքիր է, որ հայրենիքի դավաճանության քրեական գործով ներգրավված մեղադրյալների մեծ մասը հանրային պաշտպաններ ունեն, որոնց անունները գաղտնի են պահվում։
Տպավորություն է, թե ԱԱԾ քննիչները մնացել են իրենց արած «աղմկոտ բացահայտման» ու Նիկոլի՝ դավաճանների անուններ հրապարակելու խոստման տակ եւ հիմա ամեն գնով ձգտում են այս գործը հորով-մորով անել, որ մի քանի անձի դատեն ու ցույց տան, թե ովքեր են պատերազմում պարտության մեղավորները։
Մենք փորձեցինք դատախազությունից ճշտել, թե քրեական գործում կա՞ն արդյոք տվյալներ կամ փաստաթղթեր, որոնք հաստատում են այն փաստը, որ գումարներ են փոխանցվել մեղադրյալներին, կամ` մեր զինվորականներին զանգողների JPS-ով հաստատված կոորդինատներ ունե՞ն։ «Իհարկե, սակայն դրանք ուղղակի նախաքննության տվյալներ են, որոնք չեն կարող հրապարակման ենթակա լինել»,- պատասխանեցին մեզ դատախազությունից: Կսպասենք այդ փաստաթղթերի հրապարակմանը»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
«Հրապարակ» թերթը գրում է. «ԱԺ «Հայաստան» եւ «Պատիվ ունեմ» դաշինքների պատգամավորների չստացված այցն Արցախ, երբ նրանց թույլ չտվեցին սահմանն անցնել, այդպես էլ չպարզաբանվեց, եւ չհասկացվեց, թե այդ ամոթալի արգելքի հրահանգն ով է իջեցրել։
Հայաստանյան ընդդիմադիր պատգամավորները, որոնք ի սկզբանե փորձում էին գաղտնի պահել այդ փաստը եւ մեզ խնդրում էին չգրել, որ իրենց թույլ չեն տալիս մտնել Արցախ, երեկոյան ուշ ստիպված էին կցկտուր մեկնաբանություններ տալ եւ ֆեյսբուքյան գրառումներ անել` սլաքներն ուղղելով Նիկոլ Փաշինյան-Ալիեւ դուետի կողմը, հայտարարելով, թե նրանց պայմանավորվածության արդյունքում է Հայաստանի խորհրդարանի պատգամավորների ցանկը փոխանցվել ՌԴ խաղաղապահներին, որոնք էլ անուն առ անուն ստուգել են եւ ասել, որ թույլ չեն տալիս սահմանը հատել։
Ընդդիմադիրները վստահ են, որ առանց ՀՀ իշխանությունների չի եղել դա, եւ որպես ապացույց են բերում իրենց այցի մասին հայտարարությունից հետո ԱԺ-ում հնչած ՔՊ պատգամավորների ելույթները, որոնք փրփրաբերան դատապարտում էին այդ այցը, հարցնում էին, թե ով է արդարացնելու իրենց ստացած աշխատավարձերը, հայտարարում էին, թե այդ այցով վտանգում են Հայաստանն ու Արցախը, եւ ընդդիմադիրները ներքին քայքայիչ գործունեությամբ են զբաղվածԱդրբեջանի հետ համագործակցությամբ։ Սակայն այդպես էլ պարզ չդարձավ, թե ինչու են խաղաղապահները կատարել հրահանգը, երբ նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությամբ հստակ ամրագրված է Լաչինի միջանցքով Հայաստանի եւ Արցախի միջեւ անխափան կապի ապահովումը, իսկ ապահովողները հենց ռուս խաղաղապահներն են։ Իրավիճակն ավելի խճճեցին պաշտոնական Երեւանի մեղադրանքները
հասցեագրված ռուսական կողմին։
Միջադեպից ժամեր անց ՀՀ արտգործնախարարությունը հայտարարություն տարածեց՝ մտահոգություն հայտնելով ապրիլի 12-ին տեղի ունեցածի կապակցությամբ։ Հայաստանի ԱԳՆ-ն հայտարարեց, որ դա նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարության խախտում է, քանի որ դրանում հստակ ամրագրված է Լաչինի միջանցքով Հայաստանի եւ Արցախի միջեւ անխափան կապի ապահովումը: «Հայտարարության բոլոր կողմերը պետք է խստորեն հետեւեն դրա տառին եւ ոգուն, ինչպես նաեւ իրականացնեն ստանձնած պարտավորությունները»,- ասված է հայտարարության մեջ:
Մենք տեղեկացանք, որ ԱՀ խորհրդարանի բոլոր խմբակցությունների ղեկավարները, որոնք Աղավնոյի անցակետում Հայաստանից մեկնած ընդդիմադիր պատգամավորների հետ նախօրեին ժամեր շարունակ անպտուղ բանակցություններ են վարել խաղաղապահների հետ, ասել են, որ 2020 թվականից հետո այդ պատգամավորներից շատերը մի քանի անգամ այցելել են Արցախ, եւ ոչ մի սարսափելի բան տեղի չի ունեցել, մինչդեռ ռուս զինվորները ժամեր շարունակ կրկնել են մեկ բան, որ իրենք ընդամենը հրաման կատարող են, ու վերեւներից է պետք ճշտել, թե ինչու եւ ինչպես։
Երեկ տեղեկացանք, որ Արցախի խորհրդարանական խմբակցությունները քայլեր են ձեռնարկում Արցախում տեղակայված ռուս խաղաղապահների հրամանատարի հետ հանդիպելու համար, որպեսզի պարզեն, թե ումից են նման հանձնարարական ստացել եւ, ամենակարեւորը՝ ինչու են կատարել, քանի որ պաշտոնական Մոսկվան հարկ չի համարել արձագանքել ՀՀ ԱԳՆ-ի հայտարարությանը։ Սրանով պայմանավորված` նրանք հրաժարվում էին մեզ հետ զրույցում մեկնաբանել կատարվածը կամ էլ կցկտուր հայտարարություններ էին անում։ Արցախի ժողովրդավարական կուսակցության խմբակցության ղեկավար Դավիթ Մելքոնյանը մեզ ասաց՝ քանի դեռ իրենք չեն պարզել միջադեպի մանրամասները, չի ցանկանում գնահատականներ ու մեկնաբանություններ տալ։ «Գործընթացներ են գնում, կարեւոր հանդիպում ունենք, երբ կլինի, կպարզենք որոշակի հարցեր, նոր հայտարարություն կանենք»,- ասաց նա։
Արցախի ՀՅ դաշնակցության խմբակցության ղեկավար Արթուր Մոսիյանին հարցրինք՝ ռուս խաղաղապահներն ունե՞ն նման մանդատ, որ արգելեն անխափան ելումուտն Արցախ։ «Բերեք պարզենք, նոր խոսենք»,- ասաց նա: Ե՞րբ եք պարզելու։ «Հավանաբար՝ երեկոյան, փորձում ենք մինչեւ երեկո պարզել»։ ԱԳՆ-ն ողջ պատասխանատվությունը դրեց ռուս խաղաղապահների վրա, ռուսական կողմից չեն հակադարձում, կնշանակի՝ ճշմարտությո՞ւն է։ «Եկեք մի շտապեք, թողեք պարզենք․․․ չգիտե՞ք, որ Հայաստանից ու Ադրբեջանից բոլորը մեղադրում են ռուս խաղաղապահներին, դա իրենց վարվող քաղաքականությունն է»: Բայց ռուսներն առանձնապես չեն հակադրվում։ «Մեկ էլ եմ ասում․ թողեք պարզենք՝ նոր»։ Մոսիյանն ասաց նաեւ, թե պատերազմից հետո չի հիշում նման դեպք, որ խաղաղապահներն արգելեն քաղաքացիների մուտքն Արցախ։
Հետաքրքրվեցինք՝ ի՞նչ համատեղ նիստ էր նախատեսված Արցախում, եւ արդյոք դա ուղիղ կապ ունի՞ կատարվածի հետ։ Մոսիյանն ասաց, որ ԱԺ արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովը համատեղ լսումներ էր կազմակերպել Արցախի հիմնախնդիրների եւ ապագա կարգավիճակի տեսլականի թեմայով։
Ավելի վաղ մենք գրել էինք, որ ամեն ինչ սկսվել է հենց այս լսումներից․ անցած շաբաթ ԱՀ խորհրդարանի ղեկավարությունը հրավեր է ուղարկել Հայաստանի խորհրդարանի բոլոր պատգամավորներին` հրավիրելով վերոնշյալ լսումներին, անգամ լսումների օր է նշանակված եղել՝ ապրիլի 13-ը: Նիկոլ Փաշինյանի ուսապարկերը, բնականաբար, մերժել են, քանի որ իրենք ու իրենց ղեկավարն արդեն ձեռքերը լվացել են Արցախից էլ, Արցախի կարգավիճակից էլ: Փորձել են Արայիկ Հարությունյանի միջոցով չեղարկել այդ լսումները, սրանով է բացատրվում, որ օրը հետաձգվել է՝ նշանակվելով ապրիլի 15-ին, իսկ ՔՊ-ականները խաղաքարտերը բացեցին եւ սկսեցին վտանգների մասին գուժել, երբ ընդդիմադիրները խորհրդարանի ամբիոնից հայտարարեցին Արցախ մեկնելու որոշման մասին։
ՔՊ-ական պատգամավորների նախօրեի ելույթներն ինքնին մատնում են Արցախի ճանապարհին կատարված միջադեպի նախապատմությունը եւ այն, որ չի բացառվում՝ Փաշինյանն իր դաշնակից Ալիեւի միջոցով փորձել է կանխել այդ լսումները, քանի որ ինքը Բրյուսելում այլ պայմանավորվածություններ է ձեռք բերել, եւ Արցախի կարգավիճակի մասին որեւէ տառ չկա հանդիպումից հետո տարածված հայտարարության մեջ, ավելիներեկ էլ ԱԺ ամբիոնից մատնեց Արցախի վերաբերյալ իր սակարկումների մասին՝ հայտարարելով. «Միջազգային հանրությունն ասում է
մի փոքր իջեցրեք ԼՂ կարգավիճակի հարցում ձեր նշաձողը»: Ինչը նշանակում է, որ կասկածի տակ են դրված ԼՂ-ի անկախությունն ու կարգավիճակը։
Ընդդիմադիր շրջանակները հենց այս համատեքստում են դիտարկում իրենց Արցախ մտնելու արգելքը՝ ասելով, թե կստացվեր, որ, մի կողմից, Փաշինյանը համաձայնություն է տալիս, մյուս կողմից` Արցախում անգամ իշխանական ուժերի մասնակցությամբ անկախ կարգավիճակի հարց են քննարկում։
Վերադառնալով ռուս խաղաղապահների պահվածքին կամ այն հարցին, թե ինչու են ռուսները սպասարկում Փաշինյանի եւ Ալիեւի օրակարգը, քաղաքական շրջանակներում ենթադրում են, թե Ռուսաստանը, Ուկրաինայի հետ հակամարտությամբ ու իր դիրքերի թուլացմամբ պայմանավորված, չի ցանկանում սրել իրավիճակը, Հարավային Կովկասում նոր ճակատ բացել, հատկապես հաշվի առնելով այն փաստը, որ Փաշինյանն ու Ալիեւն ուղիղ աշխատում են իրար հետ եւ կարող են «սարքել» խաղաղապահների գլխին։ Մեծ հաշվով, եթե մենք` երկու թշնամի պետություններս, իրար հետ լեզու ենք գտել, ինչո՞ւ պետք է ռուսներին դա ձեռնտու չլինի:
Նշենք, որ երեկ ընդդիմադիրները, ի պատասխան ԱԳՆ-ի մեղադրանքներին, պարզաբանում էին պահանջում նախեւառաջ ՀՀ իշխանություններից՝ հիշեցնելով, որ եռակողմ հայտարարության կողմերից մեկն էլ ՀՀ իշխանությունն է։ «Օրվա իշխանությունները, որպես իրենց կատարած հայտարարությունների տրամաբանական շարունակություն, պարտավոր են անհապաղ հանդես գալ գործողություններով, հավաստիացումներով, որ Հայաստան-Արցախ անխափան մուտքը Հայաստանի բոլոր քաղաքացիների համար վերականգնված է»,- հայտարարեց «Հայաստան» դաշինքը»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
«Հրապարակ» թերթը գրում է. «ԱԱԾ տնօրենի նախկին ժամանակավոր պաշտոնակատար Միքայել Համբարձումյանի հետ կապվեցինք այն պահին, երբ նա պատրաստվում էր գնալ Ազատության հրապարակ՝ հանրահավաքին մասնակցելու։ Ասաց, որ մտահոգված է երկրում ստեղծված իրավիճակով, բայց ակնկալիքների մասով դժվարացավ խոսել՝ խնդրելով հարցն ուղղել հանրահավաքի կազմակերպիչներին։ Նրան մի քանի հարց ուղղեցինք։
— Պարոն Համբարձումյան, հանրահավաքը կազմակերպվել է ապրիլի 6-ին Բրյուսելում տեղի ունենալիք Փաշինյան-Ալիեւ հանդիպումից առաջ։ Ի՞նչ կարելի է սպասել այդ հանդիպումից, արդյո՞ք պետք է մտահոգվել։
— Ինձ խիստ մտահոգում է հատկապես այն փաստը, որ մեր երկիրը՝ Հայաստանը, Արցախը, մեր հայրենիքը անսահման զիջումներով, ամեն ինչ զիջելով՝ պատրաստ է մտնելու խաղաղության դարաշրջան, ինչը, կարծում եմ, անթույլատրելի է։
— Կարծում եք՝ Փաշինյանը նոր զիջումների՞ կգնա Ալիեւի պարտադրանքով, եւ այդ հանդիպումը դրա՞ն է միտված։
— Կգնա, թե չի գնա, դա չեմ կարող ասել, բայց, ամեն դեպքում, ես արդեն տեսնում եմ, որ մեր բնակչությունը, մեր ժողովուրդը զիջումներ կամ աններելի զիջումներ ոչ մեկին չի հանդուրժի, այդ թվում՝ Փաշինյանին։
— Բայց կարծես թե հանդուրժում է արդեն երկու տարի։ Արցախի 75 տոկոսի հանձնումը հանդուրժել է, չէ՞։
— Մարդիկ էդ պատերազմից վախեցած էին, ճնշված էին, իմ կարծիքով՝ գնալով պետք է ազգային գաղափարախոսությունը, ազգային արժեքներն արթնանան, չի կարող հայ մարդը զուտ որպես սպառող լինել ու ապրել էսօրվա կյանքով։
— Իսկ Արցախի կարգավիճակի մասով Դուք ի՞նչ տեսլական ունեք, ինչպե՞ս եք պատկերացնում այդ հարցը։
— Արցախի կարգավիճակն արցախցիները վաղուց որոշել են։
— Ինչպե՞ս են որոշել։
— Հանրաքվեով։ Արցախցիները վաղուց անկախ են ու քանի արցախցիներն ապրում են Արցախի տարածքում, Արցախը չի հայաթափվելու։ Չեմ կարծում՝ որեւէ այլ որոշում կայացնեն։
— Բայց հիմա արդեն քննարկվում է Ռուսաստանի կազմ մտնելու, Ռուսաստանին միանալու հարցը։
— Դա նրանից է, որ Հայաստանից անճարություն են տեսնում, հասկանո՞ւմ եք։ Միայնակ են մնացել մարդիկ, աչքի առաջ ունեն հայաթափման վտանգը, գաղթական դառնալու վտանգը, հետեւաբար նաեւ այդ ուղղությամբ են սկսել մտածել։
— Իսկ նորմա՞լ եք համարում այդ տարբերակը։
— Իհարկե, նորմալ չեմ համարում։ Ես իմ կարծիքն ասել եմ, իրենք վաղուց են ինքնորոշվել, իրենք վաղուց են իրենց անկախ հռչակել եւ այսօր էլ պայքարում են իրենց անկախությունը պահպանելու համար։
— Բայց իրենք ասում են՝ Հայաստանը ձեռքերը լվացել է եւ այլեւս ի վիճակի չէ ապահովել Արցախի անվտանգությունը, ուստի հույսը միայն Ռուսաստանի վրա են դրել։
— Ցավոք սրտի, էդպես տեսնում են, էդպես զգում են, էդպես հասկանում են, դրա համար էլ էդպես են հայտարարում։
— Հիմա, եթե Արցախի կարգավիճակի հարցը չի լուծվում հօգուտ մեզ, Հայաստանն էլ չի կարողանում ապահովել Արցախի անվտանգությունը․․․
— Հօգուտ մեզը ո՞րն է, այսինքն՝ հօգուտ արցախցիների՝ էն մարդկանց, ովքեր էնտեղ ապրում են։
— Այո, հօգուտ արցախցիներինը նաեւ հօգուտ հայաստանցիների է, որովհետեւ մենք մի ազգ ու մի ժողովուրդ ենք, չէ՞։
— Այո։
— Հիմա, եթե հօգուտ Հայաստանի եւ Արցախի չի լուծվում այս հարցը, ի՞նչ է մնում, որ Արցախը միանա Ռուսաստանի՞ն։
— Դրա համար էլ տարիներ շարունակ բանակցային գործընթաց էր գնում, մոտենում էին Արցախի միջազգային ճանաչման հնարավորությանը, ցավոք սրտի՝ էսօր իրավիճակը լրիվ այլ է, եւ սկսում ենք ինչ-որ մի անհասկանալի կետից՝ ամբողջ նախկինում կատարվածը ջուրը լցնելուց հետո։
— Նոր պատերազմի վտանգ տեսնո՞ւմ եք։
— Տեսեք, մենք ծանրակշիռ տվյալներ ունենք, որ այսօր Ադրբեջանը կոնկրետ պահանջներ է ներկայացնում Հայաստանին։ Այդ պահանջները չբավարարելու դեպքում հարց է առաջանում՝ ի՞նչ է անելու Հայաստանը։ Հարց է, չէ՞, առաջանում։ Բնականաբար, կա՛մ պատերազմ է լինելու, կա՛մ պետք է Հայաստանը գնա անվերջ զիջումների։ Հիմա պատերազմին դիմակայելու համար պետք էր գոնե այս երկու տարին կամ տարի մի քանի ամիսը չկորցնել եւ բանակը կարգավորել, երկրի ներսում էս բարոյահոգեբանական վիճակը հանգուցալուծման հասցնել, երկրում էսպիսի պառակտված վիճակում նույնիսկ դիմակայելն է բարդ, ես չեմ պատկերացնում՝ եթե պատերազմ սկսվեց, ինչպե՞ս ենք դիմակայելու։ Այդ վտանգը կա, այդ վտանգից ոչ ոք չի կարող խուսափել։ Ինձ համար ամենացավալին այն կլինի, որ եթե, Աստված մի արասցե, սկսենք Հայաստանի տարածքները կորցնել։
— Իսկ Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականը կամ հեռացումն իշխանությունից որեւէ դրական հեռանկար կառաջացնի՞ մեզ համար։
— Տեսեք, երկրում, երբ որ նման ծանր իրադարձություններ են տեղի ունենում, պետք է անմիջապես այդ իրադարձություններից հետո նախաձեռնել եւ անցկացնել նոր ընտրություններ։ Ընդ որում, ցանկացած նորմալ երկրում, որը, այսպես ասած, դեմոկրատական երկիր կառուցելու գաղափարով է ապրում, նման երկրում իշխանությունը պետք է հեռանար, պայմաններ ստեղծեր նոր արդար ընտրություններ իրականացնելու համար, եւ արդեն նոր դեմքերով, նոր պաշտոնատար անձանցով երկիրը պետք է առաջ շարժվեր։ Հիմա մենք հակառակ մի պրոցեսի մեջ մտանք, ընտրությունները յոթ-ութ ամիս հետո անցկացվեցին, ընտրությունների ընթացքում տեղի ունեցան մի քանի իրադարձություններ, որոնք մտահոգիչ են։ Այդ թվում՝ վարչական ռեսուրսի օգտագործման հետ կապված, եւ էդ ամեն ինչը բերեց հասցրեց նրան, որ էսօր մենք ունենք էսպիսի ներքաղաքական միջավայր, էսպիսի տարանջատված, մասնատված բազմություն։ Այսօր հայը հայ մարդուն ավելի շատ է ատում, քան նույն հակառակորդին, որը հազարավոր զոհեր է պատճառել մեզ։ Սա նորմալ երեւույթ չէ, եւ, իմ կարծիքով, էս ամեն ինչը կարող է հանգուցալուծվել միայն գլոբալ փոփոխություններից հետո։ Այսինքն՝ կա՛մ էդ հարաբերությունները, ներքին համերաշխությունը պետք է ապահովի այս իշխանությունը, կա՛մ պետք է լուծեն անվտանգային խնդիրները, կա՛մ իշխանությունը պետք է հեռանա։
— Իսկ ովքե՞ր պետք է գան իշխանության, այն ուժերը, որոնք այսօր հարթակո՞ւմ են։
— Այն ուժերը, որոնք առանց կողմնակի ազդեցության, առանց կողմնակի միջամտության կընտրվեն ժողովրդի կողմից»:
Մանրամասները թերթի այսօրվա համարում։
«Ժողովուրդ» օրաթերթը գրում է․ «Վարչապետի տիկնոջ՝ Աննա Հակոբյանի նախաձեռնած հանդիպումը որդեկորույս մայրերի հետ, բացի հասարակության բուռն քննարկման առարկան դառնալուց, նաեւ հենց իշխանության ներսում է կրքեր բորբորքել: «Ժողովուրդ» օրաթերթի տեղեկություններով՝ իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության տիկնայք քննարկել են, թե Հակոբյանն ինչպես, ինչ սկզբունքով է որոշել, թե վերոնշյալ հանդիպմանը ով պետք է մասնակցի: «Ինչպե՞ս է ստացվում, որ այդ հանդիպումներին ամեն անգամ Լենա Նազարյանն է ներկա գտնվում: Այս անգամ անակնկալ էր, որ տիկին Հակոբյանի կողքին ՔՊ-ական պատգամավորներ Լիլիթ Ստեփանյանն ու Տաթեւիկ Գասպարյանն էին նստած»,- անկեղծացավ մեր զրուցակիցը:
ՔՊ խմբակցության պատգամավոր Լիլիթ Ստեփանյանը «Ժողովուրդ» օրաթերթի հետ զրույցում ասաց, որ զոհված զինծառայողների մայրիկների ու հարազատների հետ հանդիպման հրավեր ստացել է գործընկերուհուց: «Հաշվի առնելով, որ ինքս էլ մեր մարզում՝ Կոտայքում, անընդհատ այցելում եմ զոհված տղաների ընտանիքներին, գիտեմ՝ ինչ խնդիրներ ու ինչի կարիք ունեն, ինձ էլ էին հրավիրել։ Ու քանի որ դա եւս մեկ հարթակ էր, առիթ ու հնարավորություն հիշելու հերոսներին, ծանոթանալու նրանց ընտանիքների խնդիրներին, չեմ մերժել»,- ասաց նա: Պատգամավորը տեղյակ չէ, որ Աննա Հակոբյանի հետ հանդիպումն ինտրիգ ու բուռն քննարկումներ է առաջացրել իր իսկ թիմում: «Չգիտեմ ով է ինտրիգ է ման եկել, չգիտեմ՝ ով ինչ ենթատեքստ է տեսնում ու շեշտադրում անում, բայց պետք է հիասթափեցնեմ բոլորին՝ ասելով, որ իրականում հոգեբանական տեսնակյունից բոլորը չէ, որ պատրաստ են զոհված զինվորների ծնողների հետ հանդիպել»,- հավելեց մեր զրուցակիցը»:
Մանրամասները թերթի այսօրվա համարում։
«Փաստ» օրաթերթը գրում է. «Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարությունը մինչև 2027 թվականը ստանալու է ՄԻ-28 մակնիշի 98 նոր ուղղաթիռներ, որոնք սպառազինված են լինելու С-8 տեսակի, 80 միլիմետր տրամաչափի հրթիռներով։ Հրթիռները մշակել են դեռ անցած դարի 60-ական թվականներին, զանգվածաբար կիրառվել են Աֆղանստանում, որտեղ բարձր արդյունավետություն են ցուցադրել։ Այդ հրթիռները գնում էին խորհրդային, ապա ռուսական սպառազինություն ձեռքբերող երկրները, այդ թվում՝ Հայաստանը։ Այժմ էլ նույն Ռուսաստանը 9,7 միլիարդ ռուբլի է հատկացրել նույն՝ 1991 թվականին արտադրված հրթիռներ գնելու համար։ Խոսքը ժամանակին իր երկրում արտադրված և այլ երկրներ մատակարարված նույն հրթիռներից առկա մնացորդների մասին է:
Այս տեղեկությունը Հայաստանի համար ուշագրավ է այն իմաստով, որ ներկայումս Հայաստանին զենք մատակարարող ընկերության ղեկավար Դավիթ Գալստյանին (Պատրոն Դավիթ) և պաշտպանության նախկին նախարար Դավիթ Տոնոյանին մեղադրում են անորակ հրթիռներ գնելու մեջ: Ընդ որում, խոսքը հենց վերոնշյալ հրթիռների մասին է: Դավիթ Գալստյանը տարիներ առաջ Հայաստանի պաշտպանության նախարարության պատվերով գնել և փոխանցել է 4232 հատ այդպիսի հրթիռ։ Եվ այն, որ Ռուսաստանը ոչ միայն չի վաճառում, այլև սկսել է հետ գնել այդ հրթիռները, քանի որ դրանց քանակը բավականին քիչ է, ինքնին վկայում է, որ այդ հրթիռները որակյալ են և ժամկետի մեջ»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում
-
-
13.04.2024 | 01:26
Վթարի հետեւանքով մահացած բոլոր չորս զինծառայողները ժամկետայիններ էին. -
13.04.2024 | 01:06
Արարատի մարզում հայտնաբերվել է 36 կգ ոսկի գողություն կատարող կասկածյալներից մեկը․ գտնվել է գողոնի մի մասը -
13.04.2024 | 01:57
Մենք այլևս չունենք ԱԱԾ, այդ հաստատությունը Նիկոլի ռեժիմի հերթական գործիքն է․ Կարեն Վրթանեսյանը՝ ԱԱԾ կողմից հայ զինվորների նկատմամբ քրեական վարույթ նախաձեռնելու մասին
-
- Տեսանյութ
- Օրվա միտք
- Խմբագրի վարկած
- Ֆոտո
-
Հասցե` Հայաստան, 0023, Երևան, Արշակունյաց 2
Հեռ: +374 (10) 06 06 23 (413, 414), +374 (99) 53 58 26
Էլ. փոստ` armv12@mail.ru -
2010-2011 © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են:
Մեջբերումներ անելիս հղումը armversion.com-ին
պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ
ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն
առանց armversion.com-ին հղման արգելվում է: -
Կայքում արտահայտված կարծիքների համընկնումը
խմբագրության տեսակետի հետ պարտադիր չէ:
Գովազդների բովանդակության համար
կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Copyright “Armversion.com” 2010.